Halldór Laxness ætlaði sér snemma að hasla sér völl á erlendum bókamarkaði. Hann varði miklum tíma með Magnúsi Á. Árnasyni í Bandaríkjunum í lok þriðja áratugarins við að þýða Vefarann mikla frá Kasmír á ensku en ekkert varð úr útgáfu. Það var ekki fyrr en Gunnar Gunnarsson, sem þá stóð á hátindi ferils síns í Danmörku, þýddi Sölku Völku á dönsku árið 1934 að eitthvað fór að gerast. Útgáfan markaði upphafið að glæstum ferli sem varði meðan Halldór lifði – og sér raunar ekki fyrir endann á. Alls hafa verk hans komið út í meira en 500 útgáfum á yfir fjörutíu tungumálum.
Í kjölfarið fylgdi útgáfa á Sölku Völku í Englandi og Bandaríkjunum árið 1936 og næstu bækur áttu eftir að bera hróður hans enn víðar. Hátindurinn var útgáfa Random House á Sjálfstæðu fólki árið 1946 sem m.a. var bók mánaðarins í stærsta bókaklúbbi Bandaríkjanna. Hálf milljón eintaka seldist á aðeins tveimur vikum.
Eftir að Halldór hlaut Nóbelsverðlaunin í bókmenntum 1955 varð útbreiðsla verka hans enn meiri, nema hvað hinn enskumælandi markaður reyndist honum erfiður. Bæði var miklum örðugleikum bundið að koma erlendum bókum út í enskumælandi löndum og eins höfðu stjórnmálaskoðanir höfundarins þar nokkur áhrif. Maður sem stimplaður var kommúnisti átti ekki upp á pallborðið vestan hafs á tímum kalda stríðsins.
Um og upp úr níunda áratugnum tóku verk Halldórs aftur að rata á markað í nýjum útgáfum hjá öflugum forlögum með reglubundnum hætti. Meðal annars voru þau gefin út í Þýskalandi í nýjum eða endurskoðuðum þýðingum. Um miðjan tíunda áratuginn opnuðust Bandaríkin að nýju fyrir verkum Halldórs Laxness en þá kom Sjálfstætt fólk út hjá Random House. Stórblaðið Washington Post fagnaði þessari nýju útgáfu, sagði að hér væri á ferð mikill rithöfundur frá litlu landi og þetta væru gleðilegir endurfundir. Þá sagði gagnrýnandi blaðsins: „Sjálfstætt fólk hefur í raun allt sem ein skáldsaga getur boðið upp á.“ New York Times taldi söguna í hópi eitt hundrað bestu bóka sögunnar. Í öðrum blöðum var skáldsagan kölluð „meistaraverk“, „skáldleg veisla“ og sögð vera „ein af þessum stóru.“ Þá var mikið lof borið á persónusköpun höfundarins, – hún ætti sér fáar hliðstæður.
Í kjölfarið fylgdi útgáfa á öðrum skáldsögum Halldórs Laxness, bæði í Bretlandi og Bandaríkjunum, og raunar miklu víðar. Sjálfstætt fólk komst aftur á markað í Hollandi eftir meira en hálfrar aldar hlé, samið var um fyrstu útgáfu verksins í upphafi nýrrar aldar í Frakklandi og Tyrklandi, svo nokkuð sé nefnt.
Þannig halda verk Halldórs Laxness áfram að ferðast um veröldina, lesendum til ánægju og yndisauka og mun svo ugglaust verða um ókomnar tíðir.